در حالی که حدود یک ماه تا پایان دوره محکومیت روحا ایمانی باقی مانده، با آزادی زودهنگام یا مرخصی پایان حبس این شهروند بهایی از زندان یزد مخالفت شده است. خانم ایمانی شهریورماه امسال بازداشت و جهت تحمل ادامه محکومیت ۹ ماهه خود به زندان کرمان منتقل شد. او نهایتا در تاریخ ۱۸ آذرماه از زندان کرمان به زندان یزد منتقل شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در حالی که حدود یک ماه تا پایان دوره محکومیت روحا ایمانی باقی مانده، با آزادی زودهنگام یا مرخصی پایان حبس این شهروند بهایی از زندان یزد مخالفت شده است.
پس از شیوع گسترده ویروس کرونا و افزایش نگرانی ها از سرنوشت صدها هزار زندانی، رئیس قوه قضائیه طی دو بخشنامه در اسفندماه سال جاری به هدف کنترل وضعیت بهداشتی زندانها شرایطی را برای اعزام به مرخصی زندانیان اعلام کرد که عمدتا شامل زندانیان مالی و همینطور زندانیان با محکومیت کمتر از ۵ سال می شد.
این شرایط در مورد زندانیان سیاسی سختگیری مضاعفی دارد علاوه بر اینکه مسئولان قضایی یا سازمان زندانها در روند اداری مرخصی برخی زندانیان عقیدتی مانع تراشی‌های فراقانونی می‌کنند. اکنون حدود یک ماه تا پایان مدت محکومیت روحا ایمانی باقی مانده و تاریخ آزادی ایشان ۱۶ فروردین ۹۹ تعیین شده است. با وجود مراجعه مکرر خانواده برای ازادی ایشان، با آزادی زودهنگام و مرخصی پایان حبس وی از زندان یزد مخالفت شده است.
روحا ایمانی، شهروند بهایی اهل کرمان در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از پایان مراحل بازجویی به زندان منتقل شده بود. وی در تاریخ ۱۰ تیرماه همان سال با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شده بود.
خانم ایمانی نهایتا در آبان ماه سال ۹۷ توسط دادگاه انقلاب شهر یزد به تحمل ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
روحا ایمانی، در تاریخ ۱۲ شهریورماه امسال در منزل پدری خود در کرمان بازداشت و جهت تحمل ادامه محکومیت ۹ ماهه خود به زندان کرمان منتقل شد. در حالی که خانم ایمانی بیش از یک سوم مدت محکومیت خود را در زندان کرمان سپری کرده بود، پس از مدتی درخواست عفو مشروط و مرخصی وی نیز رد شد و نهایتاً در تاریخ ۱۸ آذرماه ۹۸ به زندان یزد منتقل شد.
یک منبع نزدیک به خانواده ایمانی پیشتر در این خصوص به هرانا گفته بود: “خانم ایمانی از زمان منتقل شدن به زندان کرمان چندین مرتبه از طرف مسئولین مورد تهدید قرار گرفته بود که به قرنطینه یا تبعید فرستاده می‌شود. این در حالی است که به تقاضای ایشان که مادر سالخورده و بیماری دارند و با پیگیری‌های مکرر خانواده و مراجعه به یزد قرار شد که مدت محکومیت خود را در کرمان باشد تا مادرش بتواند ملاقات راحت تری داشته باشد”. انتقال خانم ایمانی به زندان یزد در حالی صورت گرفت که در تبصره ۳ ماده ۵۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری آمده است “زندانی حق دارد حبس موضوع محکومیت خود را در زندان محل اقامتگاهش سپری نماید مگر آنکه این امر موجب مفسده باشد که در این صورت با تشخیص قاضی صادر کننده رأی قطعی، محکوم علیه به نزدیک‌ترین زندان به محل اقامت وی منتقل می‌شود”.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.